Miyop

Miyop

I

kýþ ortasý sarýndýðým soluk
yýrtýk yamalý çamaþýrlarýn kokusunda
çocukluðuma miyop evlerim
evet ben buyum
ayaklarým üþümekle yoðun
karabatak gibi daldýðým zamanda
kendimi bulamýyorum...

II

zaman herkese ayný
herkese ayný olan bana farklý
kendime söylediðim tek yalanda ömür
saklý sevdalarda sorgusuz soðuk
gerçeði dillenmemiþ yazlara doðru
tatlý anýsý acýmtrak yol alýr çocukluðum
gri karlarda düþlediðim güzelliðinden
kendimi alamýyorum...

III

yaðmur sularý albümlerde
noktacýklarý insanlar gibi uzak
dargýn bakýþlarla bir kalýcý
her þeyin unuttuðu bir aralýkta...
unutmak o aný da
kendini anýmsamak olmalý ilk kez
rüzgar pencerelerde arsýzken
seslendim eþiðine
duymadýn...
sesleneceðim yine...

IV

bunu ben istedim
ben seçtim özgürlüðün bile beni tanýmamasýný
yalnýzlýk kapý komþumdu
komþumla göz göze gelmeyi bile
tesadüflere býraktým
þehri sokak sokak
topraðý karýþ karýþ arþýnlayarak
hepsini
sevdim karþýlýksýz
seveceðim
seçeceðim yine...

"aðaçlardan kurulu öyküde
çýplak dalýyým sadeliðin..."

v

sonsuzluðun iþleri yürüsün diye
gitmeyi kabullendim
gelmemeni buna baðlýyorum
hiç gelmeyeceðini de...
ve zaman hepimizden olma
þýmarýk çocuðuydu evrenin
ölümle terbiyeledik onu
kabullenmekle büyüttük
insan olduk
olacaðýz yine...

VII

bir son bekleme
anladýðýn an baþla
ilkyaz mevsimsizdir
martý sesi gibi
yaþamakla oyalan
tek baþýna aðlamak yoktur...

"yüzümdeki aydýnlýkta sen
aydýnlýktaki yüzde ben..."

kalacaðýz yine...




kaðan iþçen...


Sosyal Medyada Paylaşın: