Dünya denen virane, ben içinde bir gezgin, Bezginler arasýnda yaþýyorum gün be gün. Mutluluktan bihaber acý çekiyor gönlüm, Acýlardan kurtulup, görülmüþ mü güldüðüm...
Akýp geçiyor zaman, yorgun düþmüþ bedenim, Dertlerin heybesini sýrtýma yüklenmiþim. Felek böyle istemiþ, böyle yazmýþ kaderim, Aðlasam, figan etsem, duyulmaz ki hiç sesim.
29.05.2014 Erman Ulusoy/ Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.