yoldaþlayýn yanýnda giden çocuðun topladýðý süpürgeyi demet eder anasý sýký sýký baðlar ki ince olsun süpürge gelinin beli küçük bir deynek kollarý anamýn elleri deðmeyegörsün bi!
tepesine; güdük kaþþýðýn sýrtýyla ak-kaput bezinden yüz kopya kalemi tükmükleyip; dudak, burun, gaþ-göz mekke püsgülünden sýrma saç renkli, parlak çapýttan þarpý beline kuþak yerine ip fistaný öneceði.. bir garip
tahralanýr, süpürgenin etekleri ayaðý, mesi, papbasý yok tabi.. yere koyulur sini sini de süpürge gelin, ayakta tempo tutulur, sininin kenarlarýnda
“aman bu fasille iki buçuk lira hem oynasýn hem kaynasýn” …… “yandan helimem yandan severim seni candan anan turþu gurmuþ gara badýlcandan”
sini kenarýna vurarak çalýp- henk edip türkü söyleyenler gibi coþkuludur süpürge gelin anamýn ellerinin emeði, “oynatýn-eðlenin” …. “aman bu fasille gaynamaz oldu görümcemin göbeði oynamaz oldu”
elde def.. ya da iki gaþþýk, olmadý maþa naçar ellerimiz tepsinin gýranýnda ”oynak” gelin oyuna doymaz süpürge gibi yerine oturmaz oyun havalarý susmaz..