KENDİNE GEL, EY NESLİM!

Ýçini sersemleten boþluktaki fikirler
Zamanýný almadan, kendine gel ey neslim!
Kalbine kasvet sokan, loþluktaki fikirler
Zamanýný çalmadan, kendine gel ey neslim!

Ýçte gaye olmayýp, seni senden aldýran
Bir ýþýk vermeksizin, karanlýða daldýran
Cüretkârca sýk sýk, benliðine saldýran
Hüsranlara dalmadan, kendine gel, ey neslim!

Bak mazine neler var, þimdi kaldýn fermansýz
Boþluktasýn ey neslim, fikirlerin ummansýz
Eritmesin zamanýn, olmayasýn dermansýz
Eyvahlara kalmadan, kendine gel ey neslim!

Yüreðinde mevsimsiz kararan güllerini
Iþýksýz yürüdüðün amaçsýz yollarýný
Sevdasýz çýrpýndýðýn çaresiz kollarýný
Enginlere salmadan, kendine gel ey neslim!

Yalanlara koþturtan, çevrendeki konuklar
Gerçeði anlatmayan, aldatýcý tanýklar
Ýçini bir hoþ eden, cezbedici ýþýklar
Yüreðini çelmeden, kendine gel, ey neslim!

Aklýný çelmek için, hazýrlanmýþ ökçeler
Seni dermansýz yapan, kasvetli düþünceler
Yýldýz gibi görünen, boþluktaki zirveler
Varlýðýný delmeden, kendine gel,ey neslim!

Ey benim, kýzým, bacým, ey benim oðulum!
Ýnanýn ki söylerim, sizlersiniz sað kolum
Bitsin artýk hüzünler, sizlerle tütsün yolum
Hüsran vakti gelmeden, kendine gel, ey neslim!

" Allah " diye söyleþen, kalbinin duasýyla
Sonsuza kanatlanan, gönlünün bâlâsýyla
Ýçinde tükenmeyen, memleket sevdasýyla
Hüzünleri bilmeden, kendine gel, ey neslim!

Seni darlýða sokan, kahredici elemler
Etrafýnda oluþan, anlaþýlmaz sitemler
Ýçten içe kemiren, yok edici matemler
Benliðini dilmeden, kendine gel, ey neslim!

Hazýrlanan tuzakla, hayalini yakanlar
Seni hep günden güne, boþluklara týkanlar
Hoyratça þaha kalkýp, kimliðini yýkanlar
Topraðýný silmeden, kendine gel, ey neslim!

Ýnancýný yok eden, günahlarý yakarak
Binbir þevkle yeniden, güneþlere akarak
Altýn ýþýklar saçan, tarihine bakarak
Henüz ýþýk bulmadan, kendine gel, ey neslim!

Sana hep yürek veren, kalbindeki özünle
Asýrlara hükmeden, dilindeki sözünle
Âtine can verecek, alevlenen közünle
Hüzün vakti olmadan, kendine gel, ey neslim!

Boþluklarýn içinde, asýlmýþ çýkýntýlar
Ýnançla örülmeyen, sevdasýz sýkýntýlar
Ýçinde oluþacak, çaresiz yýkýntýlar
Yüreðine dolmadan, kendine gel, ey neslim!

Gününü öðüttüðün, harmanýn sýrasýnda
Yýllarca boðuþtuðun, dertlerin arasýnda
Kapanmaz sýzý gibi, içinin yarasýnda
Yapraklarýn solmadan, kendine gel, ey neslim!

Damarýnda yücelen, geçmiþinden þevk alýp
Baðrý yanýk yürekle, Yunus’undan renk alýp
Neyle karýndaþ olup, Mevlânâdan aþk alýp
Zamanýný yolmadan, kendine gel, ey neslim!

Hedefleri büyülten, içindeki aþkýnla
Öðüt kötülükleri, kalbindeki çarkýnla
Kimseye benzemeyen, sendeki farkýnla
Yürekleri bölmeden, kendine gel, ey neslim!

Ey benim, kýzým, bacým, ey benim oðulum!
Pervâneyim söylerim, sizlersiniz sað kolum
Bitsin artýk hüzünler, sizlerle tütsün yolum
Günah yüklü ölmeden, kendine gel, ey neslim!
Sosyal Medyada Paylaşın: