“Korkmuyor musunuz” diye sormuþtum Zonguldak’ta bir madenci aðbime. “Korkup da napacan” demiþti, “korkuyla yaþanmaz ki.” Kocaman harflerle ‘önce güvenlik ’ yazýyordu önünde konuþtuðumuz duvarýn üstünde. Önce düþük maliyet. Önce yüksek kâr. Önce maksimum kapasite. Önce karanlýk . Önce sessizlik. Önce duman. Önce ölüm. Þimdi kriz masalarýnda kifayetsiz bir telaþ. Hiçbir yaraya derman olmayan baþsaðlýðý mesajlarýmýz, gözyaþlarýmýz. “Çizmelerimi çýkarayým mý” diyor mahþerin ortasýnda çok yüksek kapasiteli bir kalp sahibi, “Ambulans kirlenmesin.” Bir de temizlik maliyeti eklenmesin masraflarýnýza benden ötürü.
*** Hadi þimdi gider pusulasýna yazýn kardeþlerimizin vasiyetlerini. Vergiden düþün babasýz kalan çocuklarýn acýsýný. Soðuk rakamlar üzerinden bir hayat kurun karanlýk ve ýslak maden dehlizlerinde. Bu iþin sorumlularýný affetmeye hiçbir kulun gücü yetmez. Bunu ancak Yaradan yapabilir. Allah sizi affetsin. Çýkarýn o pahalý çizmelerinizi. Dünya daha fazla kirlenmesin.
YILMAZ ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
SENSİZİM BE GÜLÜM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.