Boynu büküktü gonca, kederin kucaðýnda
Uzaktan el uzandý, bir nefeste can diye
Günbegün çilelendi, ömrünün ocaðýnda
Gönlüne sevda düþtü, onun ile yan diye.
Meftun oldum cananýn, güneþ gibi yüzüne
Burcu burcu çiçekler, renk verirken özüne
Ümidini saklamýþ, gecenin gündüzüne
Özünde keder akar damarýnda kan diye.
Narin, gülden elleri, öyle hasret ki el’e
Sanki bahar gününde, zemheri vurmuþ güle
Lâl olmuþ avazlarý, gelemiyor ki dile
Dört duvar mekân olmuþ. bir ömürlük han diye.
Yüklü bulutlar çökmüþ, çatýlan kaþlarýna
Yaðmur yoldaþlýk eder, gözünün yaþlarýna
Þen umutlar görünür, gecede düþlerine
Serin bir rüzgâr eser, rüyadan uyan diye.
Sevdanýn ateþini, can evinde yakarken
Maral geldi sanýrsýn, gözlerine bakarken
Ellerinden kavrayýp, yüreðine sokarken
Vuslatýn demlerinde, þerbetine ban diye.
Karanlýk dünyasýna, elbet güneþ doðacak
Bulutlar artýk ona, güzellikler saðacak
Nihayet yüreðine, mutluluklar yaðacak
Ýki cihan sevdayý, tebessümle an diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.