AŞKIN DÜRÜST ZAMANI

çocuklarýn gülümseyiþinde hatýrla beni


...




acým yok inan
mayýs sabahlarý gizlenen
özgürlüðüm gibisin



...... .....







hangi seviyorum akýntýsý uðrar limana
orta yerinde eskimiþliðin
ve yan yatmýþ hayaller kahvesinde
hangi aþkýn tanýmý mektuba sýðarak
düþer gözlerindeki gece yarýsýna
boþ ver dediðim türkünün
kan kaybeden yarasýna iliþmeden
gizlice özlemi suya býkabilir belki ellerim
sandýðým tüm sanýlar aþkýna
yüreðime kayan yýldýz aðýrlýðýyla
baðýrabilirim gözlerinin prangasýna
ve içimden geçen gemilerin
güvertesinden açarým sana
martýlarýn seslerinde
uygun adým volta hayatý



....



toparlanýyor balýkçý tekneleri
birazdan demlenecek açýk görüþ zaman
üst üste yýðýlacak balýk ölüleri
inkardan bulanýk gözlerim
durgun deniz feneri arayarak
sabýkalý düþecek resminin sayfalarýna
birazdan acýmtýrak rüzgar
aþkýn elini tutarak eser limana
ve senin kokun oturur
karþýmdaki kýrýk dökük ahþap boþluða



....



tütün aðaçlarý
hýþýrtýlý dumanlar savuruyor
gezgin sularýn çatýlarýna
baksam korkarým diyorum
uysalca duran karþý kýyýnýn yalnýzlýðýna
avuçlarýmda biriken terin aþkýna
kaldýrýp baþýmý
düþüyorum gözlerle kokun ardýn acýya
paltoma sakladýðým hayalin
sýmsýký kavrýyor siyah kýrgýnlýklarýmý
ve usul usul karýþtýrýyor topraða
seviyorum dan önce bir tarihte
aklý yitik bir delinin hikayesiyle
sadece sevmenin ötesine demirliyorum seni


....




dalgakýran
saklandýkça mavi eflatun geceye
duyumsadýðým yosunlarýn akýbeti geliyor usuma
cebim de kalan bir kaç cümleyi
sanýk sandalyesine oturmayý göze alarak
yosunlarýn ezildiðine dair kazýyorum tahta masaya
yeþil renklerinde hür oynaþmalar olsun istiyorum
ve ýslak esaretlerinden bir þiir yazýp
dönmeyecek vuslatlara yolluyorum
ki
senin esaretinde olmak güzel
varsýn harflerim tükensin
ben sana
en umulmadýk sebepler biriktiriyorum
sonu ecel olan gülümsemeli bitiþlerde
seviþmek derken dudaklarýndaki çatlak renkle
renksiz arzular alýyor bedenim
yinede teninin tuzunu gizliyorum
yitirdiðim senli düþlere
olsun diyorum olsun
aþkýn kelime halinden farklý biliyorum seni
dilimin kentinde duruyor söylemediklerim
kuþlarla aðlaþýyor mektuplarým
boþ resimlere çiziyorum aklýmdan seni
pencere buðusuna açýlýyor kayýklar
gözlerinin yelkenlerinde karþýlýyor yel beni
konuþtuðum hava su ateþ toprak oluyor aþk
ben hiç sorgulamadan
sen diye koynuma alýyorum doðayý
ve ýhlamur çiçeklerinden
ýsmarlýyorum zatürre sonrasý dua ile seni


....




beþinci mevsim....








Sosyal Medyada Paylaşın: