Bir þehir kalýyor þimdi arkamda… Bugün de bir yenisini ekliyorum hayal kýrýklýklarýma. Sende yavaþça yitip gidiyorsun arkamda býraktýðým þehrin ortasýnda. Oysa böyle bir sonu haketmemiþtik biz. Oysa böyle olsun istememiþtik ya da sadece ben istememiþtim. Yanýmdayken bile gitme ihtimalini düþündükçe kendime isyan ederdim. Sen bilmezdin. Rollerimiz yazýlmýþtý çok önceden, ben sevecektim sen de gidecektin…
Gittin de zaten. Hatýrlasana verdiðin sözleri, ettiðin yeminleri, hatýrlasana bana söylediðin aþk yalanlarýný. Sen olmadan yapamam ben edemem ben deyiþlerini. Hepsi yalandý dimi evet hepsi yalandý. Beni neden seviyorsun dediðinde sana dediðimi de hatýrla þimdi; aþkta neden aranmaz sevgili…
Kolayca sevdiðin gibi unutmakta elbette kolay olmuþtur senin için. Belki de hiç hatýrlamýyosundur bile. Ben unutamýyorum ama bana yaptýðýn ihaneti, hayallerimle oynayýþýný… Ben seni kolayca sevmedim ki nasýl kolayca unutayým onca þeyi…
Unutmak deðil ama hatýrlamamak mümkün demiþler. Ben de hatýrlamýyorum artýk sana dair, seni anýmsatan hiçbir þeyi… Senin dinlediðin müzikleri dinlemiyorum mesela. Senin sevdiðin meyvelerden nefret ediyorum. Yalnýzlýðýma daha sýký sarýlýyorum artýk çünkü bir tek o ihanet etmiyor bana. Bir þehir kalýyor þimdi arkamda… Ýçinde de beþ para etmez tonla aþkla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihan Bedel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.