ZAMAN TÜNELİ

Gözlerimi ellerimle kapatýyorum
Sonra yüzümde dolaþan bir hayal
Kulaklarýmda uðuldamalar baþlýyor
Bir yerden oluþmuþ kaçaklar gibi
Çýn çýn çýnlýyor
Ýki ellerimin arasýna alýp baþýmý
En kalýn perdeleri çekip gözlerime
Dünya ve ben arasýna set çekiyorum
Duymak istemiyorum.
Görmek istemiyorum.
Kendi eksenimde dönüp duruyor
Bir yukarýda, bir aþaðýda oluyorum
Çocukluðumdaki salýncakta sallanýþlar
Sarý saçlý, mavi gözlü çocuk Zeynep geliyor
Gözlerimin önünde hep çocuk Zeynep
Pýr pýr heyacandan titrerken minik yüreði
Alnýnda birikirken ter damlacýklarý
Ansýzýn suratýnda patlayan þamar
Silkelenip, kendine geliyor
Geçmiþe selam veriyor þöyle kýrk sekiz çarpý
Üç yüz atmýþ beþ güne selam veriyor
Ve bir de göz kýrpýyor
Kalan gelecekteki günlere...
27.05.2014 Ýzmir


Sosyal Medyada Paylaşın: