gazze’de çöktü dizlerim isyanýn yedi rengi gözlerimde filistinli çocuklarla aðladým sarý esmer boyunlarýný savururken þark rüzgarý
vurmayýn sýrtýmdan kartallar alçak yerlere yuva yapmaz göðsümde demirden hamurla yoðrulan kin
toza karýldý nar içi günbatýmlarý çocukluðumu sakladým bir kutuya geçmiþle beslenen ruhum mermiler gömer zamana
karanlýkta sevdim asi yaralarýmý mayýnlar döþeli eve giden tek yolda kesik öfkemi biledim kanatýrcasýna örselenirken yüreðim bana varlýðý hatýrlatan tüm ýþýklarý yakýn
tükendi sabýr gücüm
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.