“dünyada vefasýzlýða bak on günde bir gül yetiþip açýp solup kayboldu” -ö. hayyam- deniz bir boðmaca kara bir öksürük boðazýmda insanlar acaba böyle mi ölür?
burnunda hýzmasý bin yýllýk köle mevlevi derviþe rastladýðýmda düþler dergâhýnda
galata’da gece karanlýðýnda eski bir kapý aralýðýnda
karanlýk saçlarý hemen omzunda kör geceye davet salan yolsuz gececi bir kadýn öylece kaldýrým taþýnda el iþareti bekler biraz ürkek biraz geceye gizlenip saklanmaya çalýþarak saçlarý mürekkep, geceye baðlanan gözleri iki titrek mum birer kuyunun dibinde yanan eski zaman nakkaþlarý gibi doðulu bilge þairler gibi geçmiþ özlemlerini iþliyor kaderine kendi parmaklarý ile asla suçluyu aramadan
galata’da gece karanlýðýnda eski bir kapý aralýðýnda