AYRILIK DOĞUYOR AŞIKLARIMIZA
Ýnsanlýk nereye gidiyor böyle
Nerde eskilerin cevherleri nerde
Sükunet olmuþ dalgalar hasretle
Alýnma sevgili varsýn elveda günlüðü ile
Nasýl hayat kýrýk yapraklarý ile
Aþýklar kopuyor sevdasýndan
Umutlar tükeniyor dirhem dirhem aþkýndan
Gözyaþlarý süzülüyor su misali gökyüzünden
Dur deðme yar gönlüme duruyor orda leken
Bir ümit ver bana yeniden
Yüreðimi yakmadan incitmeden
Gözlerimi akýtmadan sel etmeden
Sev iþte sev beni yeniden
Hasretinle gözlerim arýyor sený camlarda
Gökkuþaðý anlatýyor biliyormusun bizi aþk-ý vuslat’a
Kalemim yazmak istiyor seni ayrýlýk çalýnca
Yazamýyorum edemiyorum sensiz doðada
Kal yaný baþýmda baþýmý yaslayayým sana
Yumuþak iþte seyrek doclarýna
Elime aldým kalemimi yazýyorum seni boþ olsada
Günlerimizi geçen saniyelerimizi
Anlatýyorum yar sayfalara seni
Tükenmek bilmiyor mürekkep sanki
Aðlýyor oda benim gibi
Senden ayrýlýþýmýzaaa kýrýk kalbi
Seni seviyorum derdin ömrüm nerde þimdi
Seviyorum dediðin sözlerin hanii
Kaldýrým taþlarýna adýný yazýyorum
Yanýna kalbimi koyuyorum
Sahibi sen isen kaldýrýrsýn kalbimi yerden
Þayet sevdi isen Kalbim sensin ezelden
Hata olur aþk’da sevda yollarýnda
Gel gel al yüreðimi at istersen topraða
Ne tükenirim seni severken
Nede yaþarým sensizken
Ayrýlýk doðmasýn bari bizim aþkýmýza …
ÞÝÝR AYRILIK DOÐUYOR AÞIKLARIMIZA
YAZAR ÞAÝR HARUN AYSEL!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.