YASEMEN HANIM

Pencerede gördüm seni ela gözün güzeli.
Daha önce hiç görmedim senin gibi özeli.
Sanki görmem yeni deðil sanki aþkým ezeli!
Görür görmez vuruldum ben, sana YASEMEN haným!

Yaktý beni ak yüreðin bir de eþsiz gözlerin;
Sinemde, müellim nar var kavruluyor her yaným.
Biliyorum, seziyorum çok tatlýdýr sözlerin!
Görür görmez aþýk oldum, sana YASEMEN haným!

Naçar gönül konaðýma hoþ safa geldin ey yar!
Zemheri düþmüþ kalbime sensiz göremem bahar.
Çektiðim ah-u zar ile gözyaþlarým tam pýnar.
Görür görmez gönül verdim, sana YASEMEN haným!

Ben sýlada sen gurbette bari haber ver bana!
Yolladým bad-i sabayla ilk selamýmý sana.
Sevdanla kora düþmüþüm közler yaðdý bu cana.
Görür görmez hara döndüm, sana YASEMEN haným!

Uzanan naçiz elimi alýp tutsan eline;
Sunduðum aþk kemerini taksan narin beline;
Benim için birkaç sözcük döksen tatlý diline…
Görür görmez meftun oldum, sana YASEMEN haným!

Maharetine bir deðil bin kez aþýk olsam az;
Emsalsiz güzelliðine benim de adýmý yaz;
Fani dünyadan göçersem sen gel mezarýmý kaz!
Görür görmez mecnun oldum, sana YASEMEN haným!

HARUN TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: