KARA GÖZLÜM
Kara gözlüm, seninle hayata tutunmuþtum, galiba sen de benimle tutunmuþtun.
Seni bilmem ama ben, tekrar sayende hayattan küstüm.
Acaba bu kader mi? Yoksa hatalarýmýzýn bedeli miydi?
kara gözlüm, nasýl olur da ben senin, sen ise benim gönlümden düþersin?
Nasýl olur da sen beni her þeyinden, ben ise seni gönlümden silerim?
Nasýl olur da aramýza nifak sokanlar kazanmýþ oldular?
Nasýl olur da sen benim hiç bir þeyime deðil de, onlarýn her þeyine inanýrsýn?
Nasýl olur da sen giderken onlarala hellaleþip ama benimle deðil?
Kara gözlüm, nerelere gittin? Yoksa bulutlara mý karýþtýn?
Seni bütün kuþlara, suya, esen rüzgara hatta topraða sordum, ama izini bulamadým.
Kara gözlüm, yaþadýðýný biliyorum zira nefesinin sesini hissediyorum.
Kim bilir? belki de hiç görüþemeyeceðiz?
Belki de mezarýmýz bile yan yana olmayacak?
Bu azap ömrüm boyunca bana yeter.
Bu derdime ne þiir ne kitap ne de yazý yeter.
HARUN TAÞDEMÝR
26 03 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.