Bir Ferahnak Çay Demi

Semavere emanet ettim cümle gayemi.
Tulu etti hayalin yangýn yeri sineme.
Yalnýz sen oku diye yazdým bu hikâyemi.
Sade gülüþün yeter gerek yok baþka eme.
Ýnceden ince çalar bir ferahnak çay demi.


Firakýn ateþ misal notalar duman duman.
Ýnce belli içinde efsaneler boy verir.
Erguvan mevsiminde seninle süslenir an.
Bardak suzinak söyler þeker naz ile erir.
Beni hep hüzne salar bir ferahnak çay demi.


Zaman zaman yadýma narin hâlin süzülür.
Berrak bakýþlarýný betimlerim sükutla.
Bir taksime baþlanýr neyle tamburla utla.
Sümbüller boynun büker lâle ve gül üzülür.
Ta gönülden yakalar bir ferahnak çay demi.


Hep dilime dolanýr adýnýn bir hecesi.
Kayýtsýz tavýrlarýn derkenar olur çaya.
Sensin çay ikliminin deðiþmeyen ecesi.
Duruþun elif misal gül yüzün emsal aya.
Mali hulyaya dalar bir ferahnak çay demi.


Nice âþýk geçmiþtir bu gök kubbe altýndan.
Her birinin öyküsü asumanda asýlý.
Aþkýn kýlýcý çelik kýný da som altýndan.
Bütün bu hikâyede Leyla sensin hasýlý.
Ve beni mecnun kýlar bir ferahnak çay demi.
Ankara,24.05.2014 Ý.K

























,

Sosyal Medyada Paylaşın: