Kaç zamandýr cemâlini göremedim “Güzel”, Yoksa bilmeden kýrdým, üzdüm mü seni? Ne olur söyle, mahrum etme nurundan beni.. Sensizlik öyle zor ki “Güzel”.. Kimine göre Karadeniz de gemilerim batmýþ, Kimine göre de yüzümden düþen bin parçaymýþ, Mýþmýþta mýþmýþ… Bu arada yarýn da hava kapalýymýþ. Belki yaðmur yaðar, ýslanma diye söylüyorum “Güzel” Sen ýslanýrsýn orada, benim yüreðim üþür burada. Korkum ne hastalýktýr ne de ölüm, Ellerim ellerinle tanýþmadan, açýk gider hani gözüm.. Sensizlik diyorum, sensizlik! Canýmý yakan, içimi acýtan, benden beni alýp, Seni dolduran, senlikle saran sensizlik.. Söylesene “Güzel” Nedir bu suskunluk, sessizlik.. Görmemezlik, bilmemezlik, sevmemezlik niye. Bak halâ bekliyorum býraktýðýn yerde, Belki dönüp bakarsýn da, gözlerinin menziline girerim diye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
YekMuamma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.