Ne zaman gökte uçan, beyaz güvercin görsem
Beni sevdaya salan, sen gelirsin aklýma.
Baharýn þen baðrýnda, kýr çiçekleri dersem
Saçýna güller takan, sen gelirsin aklýma.
Sahi nerden esmiþtin, birden gönül baðýma
Okþayýp o saçýný, aldým can otaðýma
Göklere varan baþým, erince aþk çaðýma
Tebessüm edip bakan, sen gelirsin aklýma.
Rüyalarda sanmýþtým, görünce gül yüzünü
Yaren eyleyip aldým, gönle düþen közünü
Okurken gözlerinden, sevgi dolu özünü
Duru su gibi akan, sen gelirsin aklýma.
Deseler ki; ömründe, nedir senin dileðin
Boy verip filizlense, harcadýðýn emeðin
Vuslat muþtusu veren, var mý? acep meleðin
Gönlüme sevda eken, sen gelirsin aklýma.
Sanki baþýma konan, güzel, narin kelebek
Geldiðini duyunca, canlandý börtü böcek
Gözüme iliþince, bin bir renkli her çiçek
Menekþe gibi kokan, sen gelirsin aklýma.
Gönlün gönlümde olsun, ellerinde elimde
Her nefeste mutluluk essin sevda yelimde
Türkü eyleyip seni, söyleyince dilimde
Avazý yürek yakan, sen gelirsin aklýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.