Gittiðin günden beri býraktýðýn o yerde, Çimenlere gözyaþý dökerek bekliyorum. Çýkar gelirsin diye belki vakt-i seherde, Yollarýnda boynumu bükerek bekliyorum.
Gönül sarayým viran, kalbime kilit vurdum, Çöktüm duvar dibine çaresizce oturdum, Saatimi ilk defa ve senin için kurdum, Akrebe, yelkovana bakarak bekliyorum.
Hangi yaban eldesin, nerde kaldýn nazlý yar? Sen duymazsan vefasýz, feryadýmý kim duyar? Belki dönersin diye hâlâ bir umudum var, Ufukta bir kývýlcým yakarak bekliyorum.
Hasretin ateþiyle yandý, Fikret kül oldu, Eþim dostum terk etti, sevdiklerim el oldu, Gözyaþlarým çaðladý, nehir oldu, sel oldu, Çaresiz ummanlara akarak bekliyorum.
F. CENGÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
FikretCENGİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.