KIBRIS HATIRASI
Vuslata kanat açtýk dördüncü kez mayýsta,
Mihmandar Hakan Yozcu, Yavru Vatan Kýbrýs’ta.
Hoþça kal edasýyla baktýk Çukurova’ya,
Yanan bulutlara denk el salladýk havaya.
Beþparmak daðlarýymýþ tebessüm etti bize, Sanki rakkas eteði yuva yaptý her dize.
Býçak gibi yararken tekerlekler Ercan’ý, Kulenin kýzýllýðý andýrmýþtý mercaný.
Çarpýþan adýmlarla çýktýk mahþer yerinden,
Heyecan fýrtýnasý kopup geldi derinden.
Oðlumuz karþýladý biraz þaþkýn gözlerle, Buseye gark eyledik hasret çeken sözlerle.
Henüz bitmemiþti yol gidecektik Girne’ye, Eskimeyen dostlara içten selam vermeye.
Asra bedel saatler tükenince nihayet, Bir kez daha demiþtik sabrýn sonu selamet.
Eðer niyet hak ise hiçbir þey yarým kalmaz, Gelmiþ Ýnci Haným’la Efrasiyap Gemalmaz.
Yol yorgunu olsak da yýl yorgunu deðildik, Hocalarýn önünde saygý ile eðildik.
Sohbete revan olduk dün veda etmiþ gibi, Huþu ile dinledik Hakk seda etmiþ gibi.
Pür dikkate maruzdu dudaktaki her hece, Nerdeyse unutmuþtuk uyumayý o gece.
Ýlk günün sabahýnda tatlý bir telaþ vardý, Biraz geç kalýnýnca þoför Ýdris uyardý.
Ýki araç yol aldý dikkatlice peþ peþe, Ada’da yankýlandý görülmemiþ bir neþe.
Girne’nin kalesinde kameralar çalýþtý, Misafir olan bile hemen bize alýþtý.
Yusuf ve Osman Abi verdik yine baþ baþa, Çok geçmeden göründü ovadaki Lefkoþa.
Bakanlýkta bir mola nazik bir kabul oldu, Serdar Denktaþ konuþtu gözlerimiz hep doldu.
Sözde ara bulucu Amerikan Biden’e, Hüseyin Ayan der ki “Kolay ise bir dene!”
Ardýndan Suriçi’nde göz kýrptý molihiya, Derviþ Paþa Konaðý deðildi hiç angarya.
Arap Ahmet gezilip Selimiye görüldü, Ara bölge telleri bakýþlarla örüldü.
Merhum Rauf Denktaþ’ý dualarla yâd ettik, Türk ruhumuz kabardý sessizce feryad ettik.
Selvili Tepe yolu seyrettik doðal parký, Az kaldý diye diye sonunda bulduk tanký.
Teþrif ettik geç vakit sahildeki mekâna, Müteþekkir olmuþtuk dost canlýsý Hakan’a.
“Biraz Erzurum Geldi” Müzeyyen’in dilinden, Þarkýlar ýþýk saçtý udînin kandilinden.
Kardeþim Tevfik ile birer þiir okuduk, Gönüller gergefinde bilmem neler dokuduk?
Öðretmenevi bizi beklerken gece yine, Gelecek yýl vuslatý mazhar oldu tayine.
Baþkan Refik Albayrak Karadeniz uþaðý, Ýkinci kez baðladý mihmandarlýk kuþaðý.
Magosa sabýrsýzdý Pazar günün sabahý, Etrafta uçmadaydý þehitlerin ervahý.
Lâkin bizler uðradýk önce Yeter Haným’a, Muhteþem bir kahvaltý can katmýþtý canýma.
Tarihten ders verirken suskun Maraþ bölgesi, Turistlere sýðýnak yaþlý cümbez gölgesi.
Bir sürgün azabýyla baktým meþhur zindana, Dönüþmüþtüm âdeta huzurdaki rindana.
Namýk Kemal seslendi “Hani nerde hürriyet? Býrakýn bu gafleti tükenecek zürriyet!”
Mahcup bir vaziyette yürüdüm yavaþ yavaþ, Bekliyordu bizleri Çavuþoðlu arkadaþ.
Ayaküstü konuþtuk dalmadýk pek derine, Belli ki pek meþguldü çabuk döndü yerine.
Yolumuz bu kez bizi götürdü Barnabas’a, Akýllar karýþmasýn mum yakmadýk biz hâþâ.
Salamis’te dillendi harabenin öyküsü, Baki kaldý kubbede Sarý Gelin türküsü.
Katliam Çukuru’na yapýldý son ziyaret, Böyle savaþ olamaz bunun adý cinayet.
Çoluk çocuk üstüne ölüm saçmýþ silahlar, Hangi dinde silinir böyle büyük günahlar?
Murataða Köyü’nde el açýp dua ettik, Gözyaþlarý sel oldu sessizce geçip gittik.
Son sözcükler döküldü Ýskele Boðaz’ýnda, Kavruldu canlar yine firkatin ayazýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.