Özlemiþtim ! Elimi uzattým tuttun nezaketen ! Sonra býraktýn yabancý gibi... Ruhlarýmýz birbirine hiç sarýlmamýþ... Hayalin hiç bölmemiþ gibi uykularýmý...
Seni düþünerek sabahý dar ettiðim günler... Yazdýðým þiirler bi’ kenara da... Hayattan istediklerim hep yarým kaldý... Sen gibi ve ben gibi , yabancý bir el gibi...
Göz yaþýmda , aklýmda , kursaðýmdan geçmeyen düþ gibi...
Ellerini tutmak yok olmak isterdim... Ýsterdim de ! Peki sen ... ’Hep’ deðilsem ’hiç’ olabilir misin kalbimde ? Hissetmediðin bir duyguyu hayal edebilir misin ?
Söyle ! Konuþulmadýk hiç bir þey býrakýlmasýn geride...