“Konuþur mu o hiç?” Dedi çömlekçi “Olduðu olacaðý bir kil” Dedi sonra adam “Hem susar mýydý hiç Olsa idi akil?” Baktý çamur oyuncaða Sonra adama, çocuk. “Olsun, konuþur bayaðý” Dedi aðladý aðlayacak.
Hýrka giymiþ çocuk Hem þapkalý gocuk Fýrýn gibi oda sýcakça da Oyuncaðý alýp gidecek Çýkarmýyor gocuðu Oda sýcaksa da.
Bir hamle kapýveriyor oyuncaðýný Susuyor Yetiyor çocuða Tebessüm En güzel yaný.
“Ýlk oyuncaðým” Diyor demesine Çamurdan adam Adam susuyor hala Çocuk kapýlmýþ neþesine.
Gün oluyor gece oluyor Banyo vakti Anne alamýyor elinden Çocuk Çamurdan adamla Yýkanýyor Yýk-anýyor oyuncak Banyo bitiyor Pak yok. Oyuncak yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Saim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.