DENİZDEN ESİNTİLER
O bir deniz ki coþar þiir gibi, yazar sahillere umutlarýný
Sana sonsuz sevgilerim, damlar buðulu gözlerimden...
Bir meçhule giden gemi gezinir sevda deryalarýnda
Fýrtýna koparýr gönlüm beni alýr serer dalgalarýnda...
Yokluðunu anýmsatýr ufkun hayali, bulutsu sokaklarýnda
Martýlar dost olur sevdalarla, yalnýzlýðýn girdabýnda...
Ben ekmeðimi denizden kazandým, hayatý ona yazdým
Parçalanan ellerim deðil, bekleyen uzaktaki sevdalým...
Ben ne denizler aþtým, gece gündüz uyumadým
Zerrece usanmadým asla, zorluklara dayandým...
Bana öyle zor gelir, gece olunca sevdasý
Özlerim gözümde tüter, o iki kaþýn arasý...
Ufkun kýzýlýna boyanýr yüzüm, aldýrýþ bile etmem
Rüzgarýn her darbesinde, bir yanlýþa gitmem...
Gün doðumunu özler yüreðim, sevdiðimin kollarýnda
Yaþamým benim bu, isyan edemem deniz yollarýnda...
Ýçim burkulur bazen sevgiliyle uyanamadýðým zaman
Bir gün elbet son bulacaktýr, sevdam çok yaman...
Ben hayallerimi her gün, denize yükledim
Mutluluðu sevdiklerimle, yaþamak için bekledim...
Behçet Bük 346/20.5.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.