Güneþ batarken baþlar Tarifsiz acýlarým Ufuk alev alev yanarken Kor düþer yüreðime Kara bir perde çöker ortalýða Zifire bürünür güneþ Ürperir içim.. Korkarým.. Depreþir talihsiz acýlarým Ýþte o zaman... Ýþte o zaman, geceleri aðlarým
Güneþ batarkan, Üþür yüreðim karanlýk kuytularda Duygular hayallerimi kararken Nemlenir gözlerim Kirpiklerimse... Çoktan payýný almýþ ayazdan Yapayalnýz bir baþima Bir çýðlýktýr haykýrýþlarým Ýþte bu yüzden... Ýþte bu yüzden, geceleri aðlarým
Güneþ batarken Gölgem düþer ýslak kaldýrýmlara Karabasan gibi an be an Benliðimi kovalar Korkarým yalnýzlýktan Geçmiþim düþer göz bebeklerime Ve... Azrailin cüssesi bedenimde Yüreðim tufanlarda Taþar çaðlarým Ýþte bu nedenle... Ýþte bu nedenle, geceleri aðlarým
Güneþ batarken Afaklarý yýrtar çýðlýklarým Ýçimde depremler Ve... Sesi duyulmayan çýðlýklarým Yýldýzlar kayar feryadýmdan Mehtap hüzünlenir Ýþte o an... Sýcak bir gülüþe hasret kalýr yüreðim Zifirdende beter umutlarým Bu sebeple Ýþte bu sebeple, geceleri aðlarým
-----MEHMET ÖZTÜRK---
---parkbeni---
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.