KÖYÜ KUŞATAN ZAMAN
KÖYÜ KUÞATAN ZAMAN
Köyden baþka görmemiþ ne kasaba ne þehir
Sürülerin peþinde bir küçük çobandým ben.
Kaval sesiyle inler; yayla, ova, dað, bayýr
Kýrlar, meralar þölen, dönen rüzgârgülü þen
Masmavi türkülerle, ben daðlar kýzý Gülþen.
Her sabah çan sesiyle haydi kuzu peþine
Bazen yonca biçmeye, bazen de ev iþine
Ýþ esnasý; pür dikkat okul zili sesine
Yaþam demi karýþýr öðrenci neþesine.
Ýpek kozada umut; öðrenime gül desen.
Saf süt, peynir, hormonsuz tavuk ve hayvansal et
Hile katýlmamýþ yað, salçayla üstün lezzet
Mevsimsel sebzelerle, otlarla yöresel tat.
Köy deyip de geçmeyin, doðal gýdaya raðbet.
Emek, toprak, üretim böylece sürer düzen.
Alýn terin deðmiþse, aþkla döþenir toprak
Emek verdiðin her þey, sana güldeste kucak
Tatilde çoluk çocuk, baþlar tarlada orak
Yulaf, arpa buðdayla, coþar harmanda baþak
Kýþ için aþlýk, mahsul; hayvanlara bol saman.
Hububatýn ardýndan; eylülde baþlar bozum
Köfünlerle taþýnýr, kurur sergide üzüm.
Ezilir üzüm, akar þýra kaynar pekmezim
Tatlý sucuk, köfterler; ýtýr kokar palûzem.
Yiyeceðin dýþýnda, bir gelir saðlar satan.
Köyde her seher vakti kuþlarýn seviþmesi
Gün doðar, güller açar, bitmez bülbül neþesi
Kýzlar, delikanlýlar mest olur köy çeþmesi.
Bir pastoral þiirdir gönüllerin coþmasý.
Yaþamayý bilince köyden vazgeçmez insan.
Yemyeþil bir cennettir kalbimizde köyümüz
Þehir bir çýkmaz sokak, örselenir huyumuz
Doysak da, geçinsek de, ürese de soyumuz
Ne kentliyiz, ne köylü, bu bizim hikâyemiz.
Yaþamýn balözüdür, köyü kuþatan zaman.
GÜLÞEN ÞENDERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.