ıtrah ettim yıpratılmaya müsait ne varsa ruhumun etinden _ayfer
ıtrah ettim yıpratılmaya müsait ne varsa ruhumun etinden
ýtrah ettim yýpratýlmaya müsait ne varsa ruhumun etinden güven, umuntu, düþ püf dedim... püfff... uçup gitti kýytýrýk gülüþlerin vaad ettikleri kapattým o kadim sandýðý... beklenti; olmaya oldurmaya olmamaya oldurmamaya... ümidin beni rehin tutuþu bitti mahvýmýn þakþakcýsý çare sývanmýþ hesaplarýn sürüncemi bitti zihnimi bir beygir gibi evire çevire kurduðum kalbimi bir kevgir gibi dele devire inatla inandýrdýðým ruhumu, ortasýna bir post gibi yaydýðým düþler... ah tam hezeyan anlarým, tam daldan dala kuþ olmuþ uçmuþluðum bastona da dayansam çocukmuþluðum... düþler... ücretsiz, kuyruk beklemeksiz, kürek sallamaksýz, bacak bacak üstünde ne kolay acýdan arýnmýþým benzerlerle ve kendimle barýþmýþým canýmý bileyene baðýrmýþým aðýz açmadan, kýl kýpýrdatmadan en zalimcesi de buymuþ galiba kendime ettiðimin düþler... ruhumun baðýrsaðýný da hayli zorladý... bu kanýt þimdiliðimin posasýnda kýlçýklar sebep sonuç... düþ, umuntu, güven, ruhumun etinden ne varsa yýpratýlmaya müsait ýtrah ettim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.