Titrek diþlerinin korkak gözlerine,
Gece yarýsý yanmýþ mum ýþýðý…
Çýðlýklarýný köpeklere devretmiþ çekirge,
Karanlýklardan sýyrýlarak gitmeliyim.
Kahverengi yuvarlak tozlu masa,
Altmýþ üçten kalma üstündeki dergi;
Dolu bardaðýmý boþaltýp, çayý içmeden;
Mektepli aþklarýmý býrakarak gitmeliyim.
Seyr ile serenad ederken avare…
Dolaþýp dünyayý hayalden uzak,
Dönüp baktýðýnda olmadýðým yere;
Elvedaný yüreðime alarak gitmeliyim.
Yýllarca kurup düþünü, bu muymuþ o?
Mutsuzluk ceketini gözlerinin omzuna asarak,
Kulaklarýmdaki bedduaný dökerek denize;
Vefayý beklemeden aþktan gitmeliyim.
Doðduðum þehir, yaþadýðým þehrarengiz;
Ýlk aþkýma Fatiha okuduðum cadde,
Ayrýlýk kurdelesini þiirle keserek;
Sensiz þehirlerden vedalaþarak gitmeliyim.
Anlatýlmasý güç, karanlýk ve korkak;
Seni debdebelerden kurtardým da þimdi,
Babana olan kinini kalbinden alarak…
Dostluðunu yerleþtirerek gitmeliyim.
Öldürdüðün masum kalplere ab-ý hayat,
Sür ile diriltilen düþleri uyandýrarak…
Gerekirse bir kere de yerine ölerek,
Sana mutluluðu sonsuz ederek gitmeliyim.
Sevdamýn konduðu buseli yüreðimi,
Bir kandil gecesinde, hediye ederek…
Senin olsun, hayattan vazgeçerek,
Ýnsanlýk nedir öðreterek gitmeliyim.
Kutlu doðumun bayram heyecanýný alarak,
Annemden vedayý; babamdan elvedayý;
Aile nedir öðrendiðinde vefayý…
Yaþa diye düþlerinle býrakarak gitmeliyim.
Sýrlarý alarak serden geçerek,
Aþkýný alarak senden geçerek,
Kalbine huzuru sensizliði seçerek;
Korkunu ruhundan alarak gitmeliyim.
Gitmeliyim, gitmeliyim, gitmeliyim…
Her þeyimi, her þeyinle; her þeye býrakarak,
Kalbini delerek aklýndan geçerek…
Elvedaný gözyaþlarýmla býrakarak gitmeliyim.
HASAN AKBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.