Ket vurduðum tüm kýrýntýlarýmý azad ediyorum, Gömme sevdalarýn kapýsýný aralýyorum Çýkmak isterlerse diye, Çocukluðum, gençliðim aþklarým Ve kabuklu yaralarým.. Ýçime sesleniyorum bir sandalye tepesinden, Bir hükümdar edasýyla... ’Özgürsün artýk... Özgürsünüz...’ Sizi görmek istemiyorum... Ve ben gidiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asyaİde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.