BİR ANKARA DÜŞLÜYORUM

Bir Ankara düþlüyorum
Serilmiþ gözleri önümde
O masum gülüþü hala yüzünde
Uzanmýþ sýrtüstü, aklý gökyüzünde
Yaðacak yaðmuru gözlüyor bugün de
Ne bir defter, ne bir kalem var elinde
Islanmayý bekliyor o halde

Bir Ankara düþlüyorum
Titrek bir mum alevinde
Hazýrlanmýþ, belli ki romantik bir akþam yemeðinde
Süslenmiþ, püslenmiþ; pýrlanta, kolyesi de kupesi de
Gelir þaraplar, yýllanmýþ mahzende
Güzel kokular yayýlýr, ne var acaba yemekte?
Ay parlýyor, bu gece mihrap yerinde

Bir Ankara düþlüyorum
Sokaða çýkmayýver, bu sefer de
Fonda bir müzik “Nazende Sevgilim Nazende”
Yürür mü bi daha Sakarya’da, Karanfil’de
Güvercinler yine mesken tutmuþ, pinekliyor, Kocatepe’de
Ezanlar okunuyor, Ýsmail Coþar var minarede

Bir Ankara düþlüyorum
Oynamadan durur mu yerinde
Pavyonlar dolmuþ, taþmýþ; Maltepe’de, Cebeci’de
“Ankara’nýn Baðlarý” çalýyor her yerde
Yine meclis karýþmýþ, yeni bir kanun çýkacak herhalde
Her yer kýrmýzý siyah; Gençlerbirliði bu maçý alýr, bir sýfýr önde

Bir Ankara düþlüyorum
Bembeyaz gelinlikler içerisinde
Her yer beyaza bürünmüþ; anlaþýlan okullar tatil Çankaya’da, Yenimahalle’de
Çocuklar tutmuþ yokuþ baþlarýný; kýzaklar, poþetler, ellerinde
Bak Cemal Safi ne diyor “Telefonda Sen” þiirinde;
Ne söylersen söyle, sen ne dersen de!
Anlat düþmanýmý düþte görsen de!


HAKAN AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: