Ufuk kýzarýyor Bir kez daha Utanýyor ufuk Ýnsanlýk adýna ... Ateþin üstünden atladýn mý hiç Arýndýn mý günahlarýndan Bir dilek tutup Bez baðlamadýn mý gül dalýna Yaðmuru taþla yaðdýrmayý denemedin mi hiç Kemikleri rasgele atýp topraða Yarýný okudun mu peki Kartal olup uçtun mu Girdin mi bir yýlan suretine Erliðin tahtýna oturdun mu Umdun mu umaydan þevkat Tanrýdan merhamet Peki Korktun mu þimþekler çakarken Iþýk düþerken yukarýdan Ýhtiþamý karþýsýnda Eðildin mi saygýyla
Topraðýn kokusunu Duydun mu yaðmur sonrasý Ýzledin mi menekþenin sancýsýný ... "Bozuldu insan" dedin Kýlýçtan geçirdiklerinde çocuklarýný Daðlara sýðýndýn Isýndýn mý yar kucaðýnda Çoðaldýn mý Aþkla koþtun mu ýþýða sonra Bir kurdun yoldaþlýðýnda ... Ýlk sorunu sorduðunda kendine Küçücük bir bebektin Sonra tanrýyý kavradýn Konuþtun onunla -Yada öyle sandýn- Dedi ki sana
"Sen benim kýrbacým ol Bastýðýn toprakta Bir bakire kýz Bir kese altýnla Bir uçtan bir uca -At sýrtýnda ve bir baþýna- Yolculuk yapabilsin Ve kýlýna zarar gelmesin Gelirse eðer Bir daha yüzün gülmesin" ... Sonra nazar deðdi sana "Deniz" deyip durdun "Denize denize" Tanrýný ardýnda unuttun ... Ufuk kýzarýyor Utanýyor ufuk Anlýyormusun
25-01-2008 antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
_KARAYEL__ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.