SON 3-4

Yok be Mehmet
Bir ölümlünün harcý deðil
Susuz topraklara yaðmur olmak
Kaldý ki bizim yüreklerimiz bile
Aðrý nýn yamaçlarý gibi yangýn
Aðrý nýn etekleri gibi kuru

Mavzerim bu günlerde
Ýlk defa aðýr geliyor omuzlarýma
Yokuþlar ilk defa yoruyor beni
Ve eski hýrsýmdan eser yok
Sana benziyorum yavaþ yavaþ

Gocunma Mehmet
Yarasý olanlara benim lafým
Senin suçun deðil
-Vallahi deðil-
Yollarýn bu denli dik oluþu
Ve meyve vermemesi aðaçlarýn

Sen bozkýrýn ortasýnda yalnýz
Ben kaldýrýmlarda kimsesiz
Bu kadarcýk benzeyiþ bile
Yeter bizim kardeþ olmamýza
Ayný kandanýz Mehmet
Soyumuz sopumuz ayný
Ve bizim vatanýmýz bu yerler
Bizim topraðýmýz

Öyleyse ne bu kavga bu hýrgür
Alýp veremediðimiz ne
-Ne bölüþemediðimiz-

Anlayabilsen beni Mehmet
Bir anlayabilsen
Aþýlmaz dað kalmazdý bizim için
Yollar ejder bile olsa
Yenerdik onu Mehmet yenerdik

Ne karþý kaldýrýmdaki kadýn
Tükenip kalýrdý yollarda
Ne yaþ dolardý Zehra nýn gözlerine
Tarlanýn bir ucundan bir ucunu deðil
Kainatýn ta ötesini görmeye çabalardýn
Severdin Mehmet
En az benim sevdiðim kadar severdin
Ve bilirdin ki sonunda
O adam
O nazar boncuðu kolye
O bahar
O çiðdemler
O mavi –Gök mavisi- masallar
Ve çocuklar
O melek yüzlü yetimler
Yüreklere hapsedilmiþ
Hürriyetten baþka bir þey deðiller

03.02.1985 Aðrý


SON 4


Bitmez diyorlardý bitti iþte
Yarýn sýlaya gidiyorsun Mehmet
-Zehra ya gidiyorsun-

Göreceksin
Eþikte karþýlayacak seni
Gözlerinde gülücüklerin en güzeli
Yanaklarý al al

Yarýn bitiyor bu hasret Mehmet
Gurbetin kahrý bitiyor
…
Ve gitti Mehmet
Allah a ýsmarladýk bile demeden
Bir cýgara yakýp Mehmet in arkasýndan
O gidiþ i hayal etmek
En azýndan beþ yýlýmýzý
Alýp götürür ömrümüzden

Ben
Beni býraktýðýn yerdeyim Mehmet
Gene voltadayým þu saatler
Gene kürek çekmekteyim sabah a
Gene buz gibi duvarlar
-Buz gibi-


1986 hakkari
Sosyal Medyada Paylaşın: