civarýn kavruk aðaç kabuklarý yaslý
ayaktaki çizme kardan beyaz
‘Gidelim!’ diyordu yüze çalan ayaz
çatlak dudaklardan mý sýzdý
yaraya tuz basan son niyaz
eksik kaldý bir yan
dönülmek üzereydi kapkara bir patikadan
kýzgýn desem kýzgýn deðil
belli ki kýrgýnlýk olmuþ gözlerde yalaz
alev gitgide büyüdü , büyüdü bir çýð gibi
içinde kayboldu þahbaz…