besmeleyle baþlayýp
ezan sesine karýþan hayallerimle uðurladým
Rabbime emanet adýmlarýný sayarken
baþým önüme düþtü
kömür karasýydý
gözlerinde merhamet
asude bir hicran yarasýydý
ve
yüzündeki karalar Kâbe’nin örtüsüydü
belki de alýnyazýsýydý
ama yüzünün akýydý
en helalinden ekmek parasýydý
ölümle niþanlý sevdalarýn vardý
kavuþmak bir nefes kadar sýcak, göz açýp kapayacak kadar…..
ve attýðýn her adýmýn
Rabbime
bizden daha yakýndý
ardýnda býraktýðýn sýcaklýk üþütürken düþlerimi
Hacerü’l esved toplayýp pervazlardan
ölümler serdin habersiz, bakýþlarýma…
yokluðunla demlendi kaybediþler
hercai menekþeler can verip can aldý yüreðimde
içten içe yandý ölüm habersizce..
sen cennet topladýn topraktan
bir parça kömürle ömrünü yoðurup
yeþilin en güzeline uçtun kanat yaparak…
ömürleri aydýnlatmak için
gecenin gülleriyle yaktýðýn ömür saðanaðýnda kuruttuðun yalýmlarý
ruhumuza giydirip gittin
ateþ yine düþtüðü yeri yaktý
o masum bakýþlar topraða aktý
minicik kalpler büzülüp kaldý
sessizce
ve
sensizce
bir köþede mabet suskunluðunda…
ve bomboþ eller…
nereye saklayacaðýmý bilemediðim
bundan sonra sensizliði soluduðum her nefeste
omuzlarýmda bir ömür vefa taþýyacaðým
çarmýha gereceðim
günah daðlarýný…
ve
Yaktýðýn ömrün gölgesinde aydýnlanacaðým..
Birkan AKYÜZ