Gökte yýldýzlar geceye muhtaç sanada ben Bu diyarlarda yýldýzlar; hep solgun parlýyor. Sarýlmýþým sevda denen bir yýlanada ben... Ne yýldýz’a gönlüm, nede sana ulaþmýyor.
Her gece düþlerim, alýr seni uzaklardan Sanma ki þu divane gönlümde unutuldun. Hasretini anarken o eski zamanlardan Geçmiþ hatýralarla kalbimde avutuldun.
Bir sessiz vedadýr bu bendeki sevgiliye Aðlama gönlüm:daha ne günler göreceksin. Yanma! nice insafsýz mateme düþtün diye... Arsýzdýr o duygular, daha çok seveceksin.
Bir tuhaf vedadýr ve en derin hislerimle Ne demek bilmiyorum, sensizliði yaþamak. Uzaklardan görün vedalaþta gözlerinle... Sýzlasýn;yansýn için, öðren neymiþ aðlamak.
Bir akþam vakti, gezerken hüznün bahçesinde Duydum derinlerden kalbinin inlemesini. Süzdün bakýþlarýný bir aþkýn hücresinde Duymadýn kalbimin sana çarpan naðmesini.
O insafsýz vurgunlara alýþtý bu gönlüm. Bir kara basan gibi çöktünde üzerime. Akýttýn içime zehrini sunarak ölüm... Sýzýpta bir yýlan gibi vurdun yüreðime.
O sevda türkülerini söyleyip içimden Sensizlik bir yamandý,tezden ölüm diledim. Bir nefret için nefrete deðen gönlümden Issýz biçare karanlýklara diþ biledim.
Besleyip nicedir bir sevdanýn ülküsünü Matemini tutar her gece, sensiz haneler. Söylerim gönlümün terhis eden türküsünü Rüyalarým senden yana,gönlüm baþka söyler.
Seni her gece dizip bir efkarlý kurþuna Anlamsýz duygularýn öznesidir ayrýlýk. Divane gönül ümit besler boþu boþuna Yalandan sevmelerin yüzdesidir ayrýlýk.
Her karanlýðýn ardýnda olsada aydýnlýk Bulunur yanýk bir naðme, bu ruhu inleten. Sýkýlmýþtýr bir kere kurþun: adý ayrýlýk Adý dilimde har’dýr bu ruhumu titreten.
Ýçim acýyor dururken karþýmda hayalin Þimdi rüzgarlarda savrulan bir derbederim. Kaybolmadý rüyalarýmda dün gibi halin Seviyormuþum hala seni, yemin ederim.
............ K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.