KIRLANGICIN AŞK HİKAYESİ
Gözler bakýþamayacak kadar uzaksa birbirinden,gönüller konuþur.
Sevgiye dair bir dil bulunur anlaþmak için.
Ya da bir kalp daima vardýr aþka kucak açmak için.
Ey dost! bizde ki bu aþk baþka, sevgisi gönül de bir kuru topraða gönderir.
Her þey geç olmadan, kapatmadan gözlerimizi hayatýn butun çýplak gerçeklerine,
bir kýrlangýcýn zarif kanadýndaki çýrpýnýþlar gibi duyarlý olmak ve herþey geçmeden farkýna varmak, içinde yeþerttiðin sevdalarýn.
Dedimya her aþýðýn gönlünde bir sevda vardýr.
Bense onmaz bir aþýðým doðdugum topraklara.
Günlerden bir gün hikaye bu ya, kýrlangýçlardan biri bir adama aþýk olmuþ.
Ve adamýn penceresinin önüne konar,kendiyle dalgýn insaný kuþ
edasýyla süzer dururmuþ. Bir gün dile gelen kýrlangýç
"Seni cok seviyorum lütfen pencereyi açýp beni içeri alda birlikte yaþayalým" demiþ.
Kendinden bihaber yalnýzlýklarýn içinde boðuþan adam
"þeytan mýsýn bir Cin mi? kuytular da bir in mi? hayýr olmaz" diye cevap vermiþ.
"Üstelik sen bir kuþsun. Nasýl dile gelir de konuþursun" diye eklemiþ. Kýrlangýç üzgün bir þekilde gökyüzüne doðru süzülmüþ
kaybolmuþ. Adam olanlardan þaþkýn bir halde
"þu iþe bak bir kuþ dile geldi" diye hayýflanmýþ.
Ertesi sabah ayný kuþ ayný pencereye
konduðunda,adam umursamaz tavrýna ek,eline aldýðý bir sopayla
kýrlangýcý korkutup uzaklaþtýrmak istemiþ. Kýrlangýç hiç istifini
bozmadan adama seslenmiþ
"Lütfen sadece þu pencereyi aç ve beni
içeri al, bilirim sende benim gibi yalnýzsýn. Hem ben sana arkadaþ
olurum.Canýnda sýkýlmaz.Birlikte bir hayatý sürer gideriz. Omuzlarýna
konar eðlendirir güldürürüm seni,alýrým bütün kederlerini.
Aç þu pencereyi" demiþ.
Adam elinde sopa,kaldýrýp baþýný sadece
( YOK ) demiþ.
Bir çare kýrlangýç o günde üzgün, süzülüp gökyüzüne
kaybolmuþ.Ertesi sabah yine pencere de belirdiðinde adamýn
penceresine konup o güzel sesiyle en güzel ötüþleri yapmýþ.
Belki pencereyi açar da beni içeri alýr diye.
Gagasýyla dövüp pencerenin camýný,adama seslenmiþ.
"Artýk soðuklarda baþladý soðuklarda yapamam
biliyorsun. Al beni içeriye bir ömrü seninle geçireyim" diye yinelemiþ teklifini.
Adam kahvaltý yaptýðý masadan doðrulup elindeki
çatalý pencereye dogru fýrlattýðýnda kuþ bir kez daha gökyüzüne
kanat çýrpýp kaybolmuþ.
Ertesi sabah pencereye konmayan kýrlangýcý
merak eden adam, þaþkýn ve üzgün, çok piþman olmuþ.
Kendi kendine
"Kýrlangýcým sýcaklar baþlayýnca yine gelir, bende onu içeri alýr
onunla bir ömür mutlu bir hayat sürerim" diye düþünmüþ.
Ve açarak penceresini kýrlangýcýný beklemeye baþlamýþ.
Yazýn gelmesiyle kýrlangýçlar dönerken onun kýrlangýcý dönmemiþ.
Adam yazýn sonuna kadar penceresini hiç kapatmadan baþýnda beklemiþ ama
nafile. Kýrlangýç yokmuþ. Gelen kýrlangýçlardan hiç biri onun penceresine konmamýþ.
Onun kýrlangýcýný bir görende olmamýþ.
Býrgün komþusuna anlatýnca durumu, komþusu ona, sonradan piþmanlýk duyulan þeylerin
beþ para etmez olduðunu ve aklýn insana bir sermaye olduðunu ima eden cevabý vermiþ.
( Kýrlangýçlarýn ömrü altý aydýr.) Ele geçen nice fýrsatlarýn uçmamasý dileði ile, Ýnsan tadýnda kalýn.
Selam ve dua ile...
K.KURULTAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.