Bırakma Ellerimi ANNE
Karadan gökyüzüm yýldýzsýz gecelerdeyim.
Umutlarýn yelkensiz zindanlarýnda
Dipsiz kuyularda kaldým anne
Herkes vazgeçse de sen geçme
Belki yeniden can olurum,
Býrakma ellerimi anne,
Iþýðým söner sessizliðe gömülürüm.
Ýçime derin sessizlik çöküyor
senin sesini duyuyorum anne
Aðýtlar deðil bana ninniler söyle
Uyursam uyanmam büyümem biliyorum.
Bir rüya gördüm dün gece,
Gözlerimden öpüyordun sessizce
Ben sandým akan göz yaþlarýn
Üzerimden küllü sular geçiyor anne.
Bütün umutlarýma kara çalýndý
Bana beyaz bir masal anlat anne
’Bir varmýþ, bir yokmuþ,’
Akbabalarýn Adaleti yok gücü varmýþ
Kömür kokulu zindanlarý
Dumanlý kara maden daðlarý varmýþ.
Dualarýnla sar beni umutlarýnda
Iþýðým ol býrakma dipsiz kuyularda.
Al götür beni kýrçiçekli bozkýrlara
Býrakma ellerimi anne,
Korkuyorum ýþýðým azalýyor.
Zindanlar üstüme deðil içime çöküyor.
Yavaþ yavaþ karanlýða gömülüyorum.
Umudun dili dua’nýn ýrký yok
Acýnýn kapkara rengi varmýþ
Her dilde dinde ýrkta ara beni anne
Maviye hasret sürgün yürekler girdabýnda.
Acýya tutunmuþ masumiyetin yitik bir yýldýzýyým
Putlaþan yüreklerin büyüyen sýrça saraylarý
Esaretin gölgesinde çaresizim.
Umut yolunda gittikçe soluðum azalýyor
Zulüm ocaðýnda mazlum Aðýtlarýn sessiz feryadý!
Yüreðim titreyen Bir Serçe gibi zindan daðlarýnda,
Ellerim uyuþuyor hakkýný helal et hoþçakal anne
Soma Anýsýna,
küçük yaþta maden ocaklarýnda çalýþmak zorunda býrakýlmýþ kardeþlerimize itafen...:((((
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.