GELMİŞTİM

Gönlüme veçhinden ateþ düþünce,
Biter diye canda figan, gelmiþtim!
Ne sözler büyüttüm inceden ince,
Aþka olur diye beyan, gelmiþtim!

Toroslarda duman vardý, kar vardý,
Muþtularken seni daðlarýn ardý,
Gönlümü cinnetin korkusu sardý,
Derdim olur diye ayan, gelmiþtim!

Nergislerin seyrettiði nehirdim,
Bade idim, dolu idim, kahýrdým,
Saba yeli gibi kapýnda durdum,
Olmadý sesimi duyan, gelmiþtim!


Yedilerin uyuduðu gün müdür?
Büyüttüðün sevda mýdýr, kin midir?
Þirin mi, Aslý mý, Mihriban mýdýr?
Ýçimde büyümüþ isyan, gelmiþtim!

Kýran yemiþ kervanlarda yol aldým,
Dergahlarda çok eðlendim, el aldým,
Aslý’nýn zülfünden bir tek tel aldým,
Olmuþtum yoluna Senan, gelmiþtim!

Ezel düþlerinden uyan sevdiðim,
Ayrýlýða çýktý rüyan sevdiðim,
Gizli sýrlar Hakk’a ayan sevdiðim,
Uzaklardan, sana canan gelmiþtim!

Bu aþkýn þerhinde bela izleri,
Büyüledi kahrý âhýn gözleri,
Vechin sarhoþ etti tüm denizleri,
Sýðmadý kabýna umman, gelmiþtim!


Þeddad’ýn þarabý haram ,sevdiðim!
Bir Yusuf gömleði çarem, sevdiðim!
Sende yoktur bir ihtiram sevdiðim!
Gedayým bak; oysa sultan gelmiþtim:

Kanýmla besledim güller kurudu,
Pervaneler öldü, þemler eridi,
Atba, gayri bir sahraya yürüdü,
Elinde var diye ferman, gelmiþtim!

NURÝ PEKSÖZ


Sosyal Medyada Paylaşın: