KARA İSYAN
Açýlýr maden kuyusu,
Baþlar iþçim de ölüm korkusu.
Ekmek parasý ne yapsýn?
Yüzlerce metre toprak altýnda,
Yaþama nasýl sýký sýký sarýlsýn!
Mecburdu,
Ekmek parasý derdi.
Tencerede kaynayacak sýcak bir aþ,
Eþine ilaç
Bebesine gelecek
Küçük Ayþe ye okulda kitap
Birde yaþlý ana babaya bakýlacak.
Babalarý da,
Kömürden nasiblerini almýþlardý
Belkide bir kaç yýl sonra ecelleriyle öleceklerdi...
***
Ne yapsýn mecburdu;
Zalimdi kara elmas.
Tutuklamýþtý esir etmiþti kendine...
Ýþte öyküde böyle baþladý.
Yarý aç yarý tok,
Ciðerlerindeki kömür tozuyla yaþadý.
Yaþadý da ne oldu?
Kara elmas onuda yeryüzünde yendi.
Ciðerleri dayanamadý,
Sonunda kansere yakalandý...
***
Oy! Mehmet im oy!
Ak saçýna kýrçýl býyýklarýna kurban olduðum.
Daha emekli olalý iki ay olmuþtu,
Acý haber tez duyuldu.
Ýki evladý yanarak kül olmuþtu..
Sýramý aldýlar diye isyan etti, baba isyan!
Saç baþ yoldu.
Ben varken sýramý neden aldýnýz diye
Çocuklarý için aðýtlar yaktý..
Neden neden!?
Yaþamalýydý büyük baba,
Kanseri bile yenmeliydi...
Ýki evladýn yerine kendi geçmeliydi
Bir lokma ekmek, çokça þev kat,
Daha çok muhtaçtý þimdi torunlar sana
Baþka sýðýnacaklarý bir babalarý yok anlasana...!
***
Ýþte Somada yaþam;
Acý, kan, ölümle doldu,,,
Maden ocaklarýnda dram,
Bir acý aðýt söylenecek bundan böyle...
Yüzlerce yiðit þehit olmuþtu bir zaman...
Þehitlik...!
Size layýktýr bu unvan.
Ama;
Ben,
Teselli bulamýyorum yinede inan...
Yaþamak varken,
Alýn yazýn,
Kömür kalemle mi yazýldý,gardaþ!
Neden?
***
Bir ekmek için yüzlerce yiðide mezar olan,
Haykýrmak isyan etmek geçiyor içimden inan.
Kimi kime þikayet edeceðim, ah bir anlasam.
Nerede o yürekli savcýlar?
Ýsimlerini bir duysam.
Size layýk görülen deðere isyaným var,
Duysun bütün dünyadaki insaným diyebilen insan!
Ýnsanca yaþamak varken,
Bu bir kara ölüm!
Neden,Nedenn,Nedennn!
Cem
16.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.