beni al sevgilim,
karanlýðýn beþiðinden
biraz hüzün, biraz yalnýzlýk kokan nefesi,
kederli ezgilerle bestelediði ninnisi,
her aðlamak istediðimde sevdadan çýngýrak sesi,
kandýrýyor,hapsediyor
ve kucaðýnda avutuyor.
karanlýk emziriyor beni...
büyütmüyor...
yürütmüyor...
salýverip güne ,
azat etmiyor.
beni al sevgilim.
karanlýðýn beþiðinden
beni al...
senin kucaðýnda büyüyeyim
aydýnlýðýnda öleyim...
safiye turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.