deniz,
karanlýðýn saçlarýný tarar.
zülüflerini daðlara salar.
yýldýzlar birer sim olur süsler .
ay ýþýðý da altýn bir toka .
gece gelin hazýr gerdeðe...
gün ufuktan uzatýr elini,
okþamak için gelini,
öpüp ,koklamak ister her zerresini,
yaklaþtýkça,
ýþýr...
ýþýdýkça ;erir, kaybolur daðlarýn ardýnda gece .
gün giremez gerdeðe...
bu sevdalý,tutkulu buluþma ,
kalýr yine kýyamete...
safiye turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.