SOMA'NIN ÇIĞLIĞI

Senin gözyaþlarýn rahmete akar,
Bunu ruhsuz olan kimse anlamaz.
Ölenlerin gözü rahmete bakar,
Caný yanmayanlar bunu anlamaz.

Yüzlerinin tozu kömür karasý,
Verirler üç kuruþ ekmek parasý,
Iþýksýz tüneller koyu karasý,
Karný aç olmayan bunu anlamaz.

Dünyanýn yüzünü ýsýtmak için,
Çýkarýr zindan dan kömür karasý,
Hakkýný tam almaz bu zulüm niçin?
Hakký bilmeyen bunu anlamaz.

Yatýyor upuzun kara taþ mý ne?
Dokunsan buz gibi soðuk baþ mý ne?
Taþ gibi yatan sanki gardaþ mý ne?
Sala okutmayan bunu anlamaz.

Tünel deðil sanki ölüm tarlasý,
Dünya üstü deðil altý burasý,
Aslý beyaz, kendi kömür karasý,
Kömürsü kokmayan bunu anlamaz.

Soma’nýn aðýdý semaya çýktý,
Milletin aðýdý sanki çýðlýktý,
Göçükte dakika yüzyýla çýktý,
Eceli bilmeyen bunu anlamaz.

Mayýsýn onüçü ne acý gündü,
Canlýsý gidenin ölüsü döndü,
Topyekün milletim öldü de öldü,
Uzakta duranlar bunu anlamaz.

Mustafa KURT- 15.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: