se
ŞEHİT MADENCİM
Helal lokma için bu tehlikeyi,
Kim alýr göze her gün madencim.
Ekmeðimi taþtan çýkaracam diye,
Kim okur ölüme meydan madencim.
Gecen gündüzün ayný karanlýk.
Gönlün de hasrete artýk alýþýk.
Kömür oldu ekmeðine birazcýk katýk.
Helal olsun sana þehit madencim.
Sayende ýsýnan minik avuçlar,
Þimdi duadadýr inan madencim.
Gayretinle yanan onca ocaklar,
Þimdi tütmez oldu þehit madencim.
Karanlýkta parlayan gözlerin soldu.
Kim bilir ne hayallerin kül oldu?
Çöktü mü üzerine aðýr bir uyku?
Elveda sana þehit madencim.
Bu yýl kaçýrmam artýk sahuru,
Senin için de bir lokma yerim madencim.
Erken gelse de bu faninin sonu,
Bir gün kavuþuruz, üzülme madencim.
Bu kýþ çok soðuk olacak inan.
Yanýyor yüreði daðlanan anan.
Dudaðýndan dökülen o son duan.
Kabul olur inþallah þehit madencim.
Bir avuç kömür için geçirdin ömrü.
Bak yine söyledin en son sözünü.
Artýk ýsýtmaz beni kömürün közü.
Hakkýný helal et þehit madencim.
Þennur KAYA(ÞAHÝNOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.