BENİM ADIM HASRET ÖĞRETMENİM

Benim adým Hasret öðretmenim.
Hani her söylediðinde dolardý ya gözlerin.
Kim bilir ne kadar büyüktü özlemlerin…

Benim adým Hasret öðretmenim.
Erkeðe verilen deðerden geliyor adým.
Daha doðmadan yapýlmýþ hayat planým.
Rüzgarýn önünde hedefsiz bir yapraðým…

Adým Hasret dedim ya öðretmenim.
Sevgiye,þefkate,benliðe aç olan hasret,
Düþtüðünde kalkmayý tek baþýna öðrenen hasret,
Büyümüþte küçülmüþ diyorlardý ya iþte o hasret.

Her gelen öðretmen hayalin nedir diye sorardý.
Susardým hep utandýðýmý sanýrlardý.
Ne olduðunu bile bilmediðim ey hayal,
Öðrenemeden gelen hemen kaçardý.

Üzülsem mi , sevinsem mi diye þaþýrdým ilk geldiðinde.
Sen de gitme diye haykýrmak istedim olabildiðince.
Sanki duymuþ gibi baktýn gözlerime, gönlüme.
Oysa ki çoktan kaynaþmýþ kaderin kaderimle.

Hasret’in hasretle arkadaþ olduðu bir anda,
Bisiklet süren bir kýz gördüm öðretmenim.
Düþüncesi bile bana hasret olan bir bisiklet.
Üzülmedim, heves bile etmedim öðretmenim.
Alýþmýþtým artýk hiç olmayacak þeyler için üzülmemeye,
Her istediðimde sert duvarlarla dövüþe dövüþe.

Ýyi ki geldin öðretmenim, açtýn titrek kalbimi.
Öðrettin bana harf harf sevmeyi hayali.
Þimdi sürüyorum hayallerimde pembe bisikletimi,
Koþuyorum uçurtmalarýn peþinden, aþarak engelleri,
Giymiþim beyaz elbisemle, mor patiklerimi,
Uçuyorum kuþlar gibi özgürce öðretmenim.
Benim de var artýk saklý özlemlerim.

Beni hatýrladýðýnda sakýn üzülme öðretmenim.
Adým Hasret olsa da soyadýmý sen koydun ümit.


Þennur KAYA


Sosyal Medyada Paylaşın: