Þimdi hangi kömür ýsýtýr, babasý madende yanmýþ çocuðu... Yüreði kor gibi yanarken ,buz kesmiþ ruhunu. Korkularý emziren gecenin karasý Semayý sarsýyor annelerin aðýtlarý… Bütün boyun büküþler amin oluyor dudaklarýmda Hayat bulan aminler ölüme yenik düþüyor çoðu zamanda. Bütün sessizlikler rahmet oluyor,çaresizlikler gündoðumunda. Yeþeren düþlerdeki babanýn feryadýnda, Ey Rabbim,kaderler ayný,acýlar ayný, Alevlenmeye yüz tutan ateþin tutuþmasýn da.EDA(aþiyan052)
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşiyan052 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.