Dünden bugüne ne cok tabut tasidik Gözümüzü actik yasama tabut Kapatiyoruz tabut Mezarlik yüregimiz Ne kalabalik Tabut Tabut Cogaliyor Mezar mezar Daraliyor Bir de cicegi acmadan solup Daha onbesinde kapkara kömürlesenlerimiz KEMAL’e ermeden YILDIZ olanlarimiz Uyanin artik Ya siz uyanin Ya biz Ama cikarmayin Kömürden kararmis cizmelerinizi Emegin kutsalliginda Kirlenmez yüregimiz Ancak Mezarligimiz daraliyor Ölmeyin artýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Özpulat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.