BİR LOKMA EKMEK İÇİN..
bana elin uzat öyle dardayým
gözümdeki pýnar kanýyor kardaþ
alevler içinde öyle zordayým
tutuþtu bedenim yanýyor kardaþ
çoluk çocuk bekler bugün yolumu
kovsam gideceðim kahpe zulumu
her an bekliyordum böyle ölümü
ufkumda güneþim sönüyor kardaþ
bir lokma ekmekti gayretim çabam
olmadý sýrtýmda gömleðim, abam
ayný yolda ömür vermiþti babam
Oðlum da peþimden geliyor kardaþ
kader mi diyelim acep bu hale
baþkasý düþmezken ayný ahvale
nedense hep bize çýkar ihale
ölüm bizim ile yürüyor kardaþ
ergen olamadýk, yetiþkin hem de
geçimin derdinde dün de bugün de
bugün olmasaydý, gelecek günde
ecel her dem bizi gözlüyor kardaþ
bir dilim ekmeðin peþinde bir ömür verenler..
selam olsun size..
canýmýzýn bir parçasýný kaybettik
zamansýz gidiþinizle ..
alýn terinizi çaldýlar..
emeðinizi..
hayatýnýzý da...
nasýl anlatacaðýz bu hali çocuklarýnýza..
nasýl kabulleneceðiz yokluðunuzu ..
ve nasýl rahat edeceðiz..
siz oralarda yoksun..
biz buralarda mahzun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.