Ellerin semaya gözün karaya
Düþlerin pembeye bakar madenci
Bir avuç kömürün çýkýp karaya
Nice ocaklarý yakar madenci
Topraðýn yüzlerce metre altýnda
Duana en yakýn yürek katýnda
Seninle nefessiz kalýp batýnda
Ahýmýz tavanlar yýkar madenci
Gün; ýþýk yoksunu olsa karanlýk
Böyle meseleye deme ki anlýk
Hangi yanýmýza biraz aydýnlýk
Gözlerinin feri çakar madenci
Fedakâr ömrünse elmas çaðýnda
Terinle yýkanýr ecel baðýnda
Bilsen; kaç kez ölür kalan saðýn da
Oradan ölüsü çýkar madenci
Pervazda adýna kuþlar ufukta
Acýn hissedilir tutuk solukta
Yýrtýk eldivenin kalmýþ oyukta
Göðsüme matemi sokar madenci
Geride kalanlar, gönlünde gamsa
Üzülme! Selamýn Hüda’ya tamsa
Yanmýþ hasretinde aþk bir tutamsa
Kevser suyu orda akar madenci.
Nezahat YILDIZ KAYA