Kömür

Kaç ocak söndürdün sen tükettin nice ömür.
Kara elmas dedikçe kararttýn kandilleri.
Bahtýmýzýn karasý senden mi naþi kömür?
Anlamadýn nedense döktüðümüz dilleri.


Helal bir lokma için indik yerin dibine.
Alnýmýz ak olsa da karardý ekmeðimiz.
Aldýðýmýz toplasan çýkmaz ki birkaç bine.
Canýmýzla ödedik hiç oldu emeðimiz.


Ardýmýzda býraktýk öksüz yetim ve de dul.
Boynu bükük çocuðum þimdi kime emanet.
Çaresizlik öðretir hayat denen zor okul.
Kime etsek arz-ý hal kime etsek þikayet.


Yerin altýna girmek ürküntü vermez bize.
Elbet ölmek mukadder buna inancýmýz var,
Lâkin neden verilir kusurlu iþe vize.
Bize mi mahsus sade geçit vermek kýrize.


Neden tedbir alýnmaz takdirden önce kömür.
Para ve pul deðerli niye insan canýndan.
Tükenecek yüzünden hiç hiçine kaç ömür.
Kim sorumlu masumun mazlumca ziyanýndan.


Birkaç cümlelik sözle geçiþtiriveririz.
Hayýflanmak çare mi tedbirsiz yaþamaya.
Üç günlük çýkar için katman katman eririz.
Ýzne çýkar ansýzýn bu yerde edep haya.


Alnýmýzýn teriyle onurlu yaþamaktan,
Baþka gayemiz yoktu þu üç günlük dünyada.
Kömür ayýramadýk neden karayý aktan.
Neden düþeriz yalnýz öldüðümüz gün yada.
Ankara, 14.05.2014 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: