Ay Çiçekleri Güneşe Dönmeyi Hatırlasın

Her þey nasip meselesi
Öyle olmasa yaðmur düþer mi sanýrsýn?
Görür görmez ardýndan
Yanýp tutuþup
Bu gönül piþer mi sanýrsýn?

Kýskanýr gökyüzü sevdanýn ufkunu
Gözyaþýnýn her damlasý derya olur yüreðimde
Adalar boyu sayýsýz kýyýlara vururum
Kahkahalarý böyle diyerek
Çýlgýn martýlarla konuþurum.

Güneþin doðduðu andan batýþýna
Gözlerinin beyazý dünyamý sarar
Sabahlara kadar seyrederim
Gözlerinin karasý her yandan beni sarmalar.

Saatlerin kýrýntýlarýna sýðar nazýn cilvelerin
Hüküm ellerine kelepçeler sevdamý
Mermisiz tüfekler gibi mahcup, boynu bükük
Bekleyen tek mahkûmu ben olurum gecelerin.

Kirpiklerine idam kararý verdim dün gece
Astým kaþlarýnýn tam ortasýna
Neþen ne kadar uyum içinde bilsen diþlerinle, saf, beyaz
Öyle bir yumak örüldü ki çiçek renklerinde
En güzel anahtarlar uymaz, senden baþkasý da açamaz.

Çýlgýn atletler beynimden fýrlamaya hazýr
Saatler, saniyeler hasretini çeken bebektir
Baharý ilk defa gören kuzularýn meleyiþidir ümit
Mutluluk dersen, gözlerine çarptýðým an
Dudaðýna yerleþen gülümsemektir.

Caným,
Göðsüne dayanýrsa baþým, kulaklarým aþkýný duyarsa
Yanardaðlar damarlarýma yerleþir, zerrelerimde yangýn
Bütün çiçekler pembelere bürünür
Ayazlara bürünmüþ titrek geceler
Giyer allarýný bana beyaz görünür.

Dedim ya bir tanem nasip meselesi
Hele ayçiçekleri hatýrlasýn güneþe dönmeyi
Ýþte o zaman âþýklar alýp sazý eline
Yýllarca anlatacaklar dünyanýn bütün kitaplarýna
Seni sevmeyi, sana sevilmeyi.

Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın: