GÖZYAŞLARIM SOMA'DA..
Diz çöktürsün sizlere kömürlerin karasý;
Kim saracak söyle kim dokunulmaz yarasý;
Siyahýn beyazlardan hesap sorma sýrasý;
Çaresizlik ne zor þey umutlarým koma’da;
Ruhunu teslim etti gözyaþlarým Soma’da…
Rakamlar utanýrken dile gelen kayýptan;
Kimler nasýl kurtulur vicdanda ki ayýptan;
Bazýlarý ses verir bilmiþ gibi gaipten;
Mazeretler oynaþýr falan, filan, ama’da;
Ruhunu teslim etti gözyaþlarým Soma’da…
Umutlar beyaz renkli siyah renkli hayaller;
Nasýrdan, ha gayrette yürek tutan tüm eller;
Sustu… Konuþur mu hiç veda etti hep diller;
Kömür mü kara renkli vicdanlar mý acaba?
Ruhunu teslim etti gözyaþlarým Soma’da…
Aman baþýn saðolsun çok üzüldük, aðladýk;
Yürekleri kavurduk yürekleri daðladýk;
Bizler ki vicdanlarý en olmaza baðladýk;
Nedir beþerden gayri maddiyata bu çaba;
Ruhunu teslim etti gözyaþlarým Soma’da…
Yine kömür karasý bir genç kýzýn eþinde;
Kimi amca, dayýsý kimi kardeþ peþinde;
Kavruldum alev alev acizlik ateþinde;
Batmasýn sedye diye çýðlýk atar bir BABA;
Ruhunu teslim etti gözyaþlarým Soma’da…
Ali ALTINLI – 14/05/2014
Saat: 16:23
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.