SOMA SİYAH SOMA ÖLÜM

SOMA SÝYAH SOMA ÖLÜM


Yelkovan ve akrep; on beþ on beþi gösterdi
Kara bir andý o an, Soma sise boyandý
Bu vahþet olmasaydý, herkes bunu isterdi
Millet yasta, halk yasta, nice yürekler yandý.

Ölüm kapkara sýzdý, sustu yaþamýn sesi
Ýhmal mi, bilinçsizlik mi; bu da neyin nesi
Kömür nafaka, ekmek; çalýþanýn hevesi
Yiten canlar, ömürler; ateþ öze dayandý.

Kara elmas, kor elmas, kömürleþen bedenler
Bu haksýz ölümlerle sorgulansýn nedenler
Ýþçi katliamý, yoz bu, isyanda insanlar
Ekmek kömür karasý, gün kapkara bir gündü!

Sözün bittiði yerde soluk soluða yalým
Bir amansýz facia, emeðe karþýn ölüm
Baba, oðul niceler, yuvalar soldu gülüm.
Katýk edildi canlar, aþ elmasla sýnandý.

Acý, felâket büyük, yer altýnda havasýz
Güneþsiz, alev alev soluksuz ve devasýz
Bir ucuz hayat, emek güvencesiz, davasýz
Soma sýr yüklü perde, canlar, ocaklar söndü.

GÜLÞEN ÞENDERÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: